به نام یگانه مهربان همیشگی

تقدیم به مولایم،به آقایم،به کسی که با تمام وجودم به او عشق می ورزم.

آقا دلم گرفته،یگانه مهربان همیشگیم دلم را هوایی کرده ،دلم از این دنیای مادّی گرفته،قلبم در سینه آرام نمی گیرد و هوای کوی عشق را در سر دارد

دلم می خواهد پرواز کنم

پرواز به سمت شلمچه،فکّه،هویزه،طلاییه،...

طلاییه،جایی که خداوند در آن مس وجودم را به طلا تبدیل کرد،طلایی از جنس عشق...

در این موافع از خودم که غرق در مادّیات زندگی شده ام بدم می آید

از خاکی شدن بدم می آید

دلم هوایی شده است امّا بال های روحم قدرت پرواز ندارند

چشمان وجودم خاموشند و تنها چیزی که مرا به پرواز سوق می دهدعشق است

عشقی که خدایم در وجودم نهاده است و اگر این عشق نبود،موجودی پست بیشتر نبودم.

آقا دلم هواییست

هوای مسجدت،هوای جمکران،هوای خودت...

هنوز چشمان گناه آلودم نتوانسته است با جمال زیبایت،با نورانیّت ، پاکی و بزرگیت شستشو یابد

هنوز ذهن تاریکم نتوانسته حضورت را با تمام وجود احساس کند

و من امشب آشفته و پریشانم

و از خداوند می خواهم این پریشانی را از من نگیرد ،که اگر این پریشانی نباشد انسان نخواهم بود

مولای من،منتظرم

منتظر روزی که بال های وجودم را بگشایی و به من پرواز را بیاموزی

پرواز به سوی عشق،پرواز و فرار از این همه پستی،پرواز در اوج...

مولای من،مگذار در باطلاق پر فریب دنیا غرق شوم،دستم را بگیر...

چه می گویم؟...اگر دستم را تا کنون نگرفته بودی که در لجن زار پست دنیا دست و پا می زدم،تا اینجا نیز خودت سرم را از این باطلاق بیرون نگه داشته ای ای خلیفه ی خدا

آقا فکر می کنی نمی دانم تو نیز مرا می خوانی؟جمعه ها کسی که شوق زیارت آل یس را در قلبم می اندازد چه کسی به جز توست؟

من در جمعه به تو یک سلام می دهم و تو در تمام روزهای هفته با جوابت مرا از ورطه ی خطرهای روحی،مادّی و معنوی حفظ می کنی...

به راستی چقدر پروردگار من مهربان است،با وجود اینکه وجودم سرشار از غرور و خودبینی گشته است تو را واسطه قرار داده است تا بتوانم به او نزدیک شوم...

اللّهم عجّل لولیک الفرج